Maandag en dinsdag

Maandag reden we 's avonds door een prachtig landschap naar Chambon des Neiges voor ons diner. Een lekker stukje eend voor Aad, maar klein, hij dacht dat het een voorgerecht was. Verder ook niet heel bijzonder terwijl Abe had gezegd daf het hier excuis is. Maar leuk zo met de hele groep.
Dinsdag. Hard gewerkt aan de muziek, dat is nodig ook, soms heel moeilijk. En niet iedereen, ik ook niet, heeft van te voren genoeg geoefend. Onze dirigent Arthur Arnold blijft lachen, vertelt soms een mooi verhaal, dat laat zien hoe hij in oplossingen denkt, niet in problemen.

We zijn met een gemeleerd gezelschap. Daar heb je Erik, die 's morgens vroeg in de tuin ontspanningsoefeningen staat te doen en later mooi zijn solo laat horen. Sjoerd met dikke buik en bretels heeft een zeer krachtige tenor, hij blaast ons soms weg. Hans is de pianist, hij zit verschrikkelijk zijn best te doen, ik heb medelijden als hij soms zo zit te zoeken hoe het moet. Hij heeft op het laatste monent andere partituren gekregen. Klazien zorgt met een bezorgd gezicht voor de lunch, ze is druk bezig om alles perfect te krijgen. De man van Sonja is met zijn rood verbrand gezicht en rond brilletje net een clown. Alwine doet haar best om bruin te worden, zit uitgestrekt in de zon. Ze heeft het ontzettend naar haar zin, soms heeft ze het moeilijk met haar verdriet. Marja is onzeker, vertelt dat ze moeite heeft met zich aansluiten.

In de brasserie vlakbij gaan we om 20.00 uur eten. We zitten krap, het is lawaaiig door al het steen in vloer en muren, maar we eten lekker. Dessert is warme appeltaart met ijs en room, heerlijk. De wijnflessen gaan er snel doorheen.
Als we teruglopen zien we ontelbare sterren. De weg nasr de camping is het laatsts stuk pikdonker, maar we belanden veilig bij ons busje..