Een warme dag. From Russia with love.
4 augustus 2016 - Saint-Nectaire, Frankrijk
Het is echt vakantie, dus was ik de tel kwijt van de dagen, pas nu is het woensdag.
Maandag fietsten we naar het Lac Chambon, een mooi groot meer. We zijn verrast door de prachtige natuur.
Dinsdag is het weer warm, heerlijk zomerweer. We repeteren stevig, hebben lol met elkaar, we hopen dat het concert zal gaan slagen.
De affiches zijn al klaar.
Het diner aan het eind van de dag is goed, we krijgen truites aux amandes, met vooraf een perfecte quiche.
Klazien vertelt over het Apostolisch genootschap waar zij lid van is, voor mij is dit alles nieuw.
Ook is zij lerares Moermantherapie, ze weet alles over gezond eten. Door zijn Moermandieet heeft haar man nog 24 jaar met zijn kanker kunnen leven, heel bijzonder.
Zij schat mijn leeftij precies goed, knap. Maar ik hoopte er iets jonger uit te zien.
Woensdag.
Arthur is dirigent van het Moskous Symfonieorkest. Dus ook daar kent hij veel mensen. Hij skypt met de directrice van het conservatorium daar en vraagt of ze wil helpen met de uitspraak van het Russisch dat we nodig hebben bij het Russische Onze Vader. We luisteren mee en noteren, zo goed en kwaad als dat lukt, de tekst.
Hans heeft conservatorium gedaan, is ook dirigent en begeleider van een aantal koren en geeft pianoles. Hij begeleidt ons, krijgt veel aanwijzingen van Arthur en dan valt op dat Arthur een aantal niveaus boven hem staat.
Delen van Faure lukken niet goed, dus die komen niet op het programma. Snijden doet pijn, maar het is denk ik een juiste beslissing.
De bbq begint laat, Aad heeft flinke trek, ik zie het aan zijn gezicht, hij trekt wit weg. Maar dan komen de salades en kunnen we in de tuin, terwijl er nog steeds zon is.
We eten en drinken en kletsen heel wat af. We zijn met veel, er zijn nog steeds mensen met wie ik nog geen woord gewisseld heb. Abe loopt druk rond, het is net een jonge hond. Hij wil volleyballen, maar niemand heeft er zin in, te warm.
Maandag fietsten we naar het Lac Chambon, een mooi groot meer. We zijn verrast door de prachtige natuur.
Dinsdag is het weer warm, heerlijk zomerweer. We repeteren stevig, hebben lol met elkaar, we hopen dat het concert zal gaan slagen.
De affiches zijn al klaar.
Het diner aan het eind van de dag is goed, we krijgen truites aux amandes, met vooraf een perfecte quiche.
Klazien vertelt over het Apostolisch genootschap waar zij lid van is, voor mij is dit alles nieuw.
Ook is zij lerares Moermantherapie, ze weet alles over gezond eten. Door zijn Moermandieet heeft haar man nog 24 jaar met zijn kanker kunnen leven, heel bijzonder.
Zij schat mijn leeftij precies goed, knap. Maar ik hoopte er iets jonger uit te zien.
Woensdag.
Arthur is dirigent van het Moskous Symfonieorkest. Dus ook daar kent hij veel mensen. Hij skypt met de directrice van het conservatorium daar en vraagt of ze wil helpen met de uitspraak van het Russisch dat we nodig hebben bij het Russische Onze Vader. We luisteren mee en noteren, zo goed en kwaad als dat lukt, de tekst.
Hans heeft conservatorium gedaan, is ook dirigent en begeleider van een aantal koren en geeft pianoles. Hij begeleidt ons, krijgt veel aanwijzingen van Arthur en dan valt op dat Arthur een aantal niveaus boven hem staat.
Delen van Faure lukken niet goed, dus die komen niet op het programma. Snijden doet pijn, maar het is denk ik een juiste beslissing.
De bbq begint laat, Aad heeft flinke trek, ik zie het aan zijn gezicht, hij trekt wit weg. Maar dan komen de salades en kunnen we in de tuin, terwijl er nog steeds zon is.
We eten en drinken en kletsen heel wat af. We zijn met veel, er zijn nog steeds mensen met wie ik nog geen woord gewisseld heb. Abe loopt druk rond, het is net een jonge hond. Hij wil volleyballen, maar niemand heeft er zin in, te warm.
